V.v. Emst 1 weet bij rentree in de vierde klasse na 36 jaar het doel niet te vinden en verliest van ZVV´56 1

VIERDE KLASSE – Emst keek al weken uit naar de start van de competitie tegen ZVV’56. Want de Emster club mag dit seizoen eindelijk weer zijn kunsten vertonen in de vierde klasse. Ondanks een reeks kansen leverde dat tegen de ploeg uit Apeldoorn nog niets op: 0-2.

Bij Emst ging op 3 juni een lang gekoesterde wens in vervulling. Op die dag kreeg wedstrijdsecretaris Herwin Rozendal het onverwachte belletje van de KNVB dat de club alsnog een treetje hoger mocht uitkomen. Nadat dit verzoek eerder was afgewezen, kon de vlag alsnog uit.

Historie
In het begin van de jaren zeventig werd Emst kampioen van de GVB, de Geldersche Voetbalbond, en promoveerde het naar de vierde klasse. Tonnie Timmer was de grote man, hij maakte alle doelpunten in het beslissende duel tegen Hercules (3-0). Emst speelde tot en met 1979 in de vierde klasse en werd toen weer kampioen. Henk Gerrits en Bennie Kamphuis forceerden de zege bij B&O (1-2). Het avontuur in de derde klasse was alleen eenmalig. In 1984 speelde Emst voor het laatst in de vierde klasse, de ploeg degradeerde in een competitie met gerenommeerde ploegen als Epe, Columbia, WSV en Apeldoornse Boys.

In de laatste jaren was Emst een marginale vijfdeklasser. Tot het afgelopen seizoen toen Emst aasde op een plaats in de nacompetitie, maar tijdens de coronacrisis alsnog mocht promoveren.

Effectiviteit
Het weerzien met de vierde klasse werd een wreed lesje in effectiviteit. De thuisploeg kreeg volop kansen, maar scoorde niet. ZVV’56 pakte het zorgvuldiger aan. De openingstreffer van Mario Vos viel vlak voor rust. Meteen zag Jeroen de Vries, de nieuwe trainer in Emst, dat zijn plannetje in rook opging. ,,Wij moeten zorgen dat we in ieder geval voor de rust niet op achterstand komen. Dan worden tegenstanders nerveus, en daarvan moeten wij zien te profiteren.”

De verdubbeling van de marge via een prachtige lob van Jim Florentinus was beslissend, tien minuten voor tijd. ,,De individuele kwaliteit van de tegenstander gaf de doorslag. Wij hebben als team goed geopereerd, maar waren in de duels te afwachtend. Tot op anderhalve meter van de tegenstander ging het goed.’’ Of dat met corona te maken had? ,,Dat weet ik niet, misschien wel met bleuheid. We moeten de schroom nog even van ons afgooien.’’

Het was een wijze les voor Emst, dat ZVV’56 niet beschouwde als de sterkste ploeg van de competitie. ,,Maar als wij dit iedere week kunnen opbrengen, dan komen die punten vanzelf”, oordeelde De Vries. ,,Volgende week spelen we tegen kampioenskandidaat Victoria Boys. Pas dan kunnen we ongeveer zien waar we staan, dan hebben we de onderkant en de bovenkant gehad.’’

De dorpsclub wil zo lang mogelijk genieten van het spelen in de vierde klasse. Ze hebben er immers niet voor niets 36 jaar op moeten wachten.

Oost, 4F: Emst – ZVV’56 0-2 (0-1). 44. Mario Vos 0-1, 79. Jim Florentinus 0-2.