Een bestuur dat niet komt opdagen op de Algemene ledenvergadering, koeien op het veld en geen kleedkamer of clubhuis, zomaar een paar dingen die Bart en Doortje Esselink hebben meegemaakt tijdens hun lidmaatschap bij ZVV’56. Bart Esselink is dit jaar 65 jaar lid van onze club, die 68 jaar bestaat, en is daarmee de eerste. Dat konden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan en dus was het tijd voor een diepte-interview.

Hoe Bart bij de club terecht is gekomen weet hij nog goed. Hij zat namelijk eerst bij Victoria boys. Daar zat hij bij uitwedstrijden altijd op de bank, maar bij thuiswedstrijden niet. “Ik zei als jullie mij steeds wisselspeler zetten dan vertrek ik”, vertelt meneer Esselink. Hij hield zich aan zijn woord en al snel kregen de jongens uit “Zeuvenhuizen”, zoals Bart dat zegt, daar lucht van. Zijn kameraden Andries de Wilde en Wim Scholten waren altijd al te vinden bij ZVV’56 en vroegen of hij ook bij de Zevenhuizense Voetbalvereniging wilde spelen. Dat bleek het begin van 65 jaar lidmaatschap.

De club zat eerst aan de Fortweg en daar huurden ze een weiland. “We moesten altijd eerst de koeien van het veld jagen”, vertelt Esselink lachend. “Het was natuurlijk geen echt voetbalveld en toen hebben we met een paar jongens en wat kruiwagens eerst de gaten op het veld gevuld met zand. Dat deden we elke zaterdag voor de wedstrijd.”

Bart en zijn kameraden waren niet de enige die druk waren met de club. Ook zijn vrouw en schoonmoeder hielpen altijd mee. “Mijn moeder en ik hebben heel veel voor ZVV betekent. In de winter nam mijn moeder een pan en een gasstelletje mee en dan deed ze in die pan warm water met rookworsten. Iemand anders ging ze dan verkopen om maar geld op te halen voor de club. Ook wasten we de kleding van het eerste, zorgden we voor thee in de rust en we haalden de contributie op”, vertelt mevrouw Esselink.

Schoonbroeksweg
“Door Andries de Wilde zijn we bij de Schoonbroeksweg terecht gekomen”, vertelt meneer Esselink. Hij zat bij de gemeente en heeft dit in werking gezet. Toen was er nog een veld waar tegenwoordig de Jeu de Boule zit. Maar een kleedkamer was er toen nog niet. Meneer Esselink werkte destijds in de bouw en daar stond een oude schafkeet. “Dat ding zat helemaal in elkaar en ik zei tegen mijn baas: ‘ik neem die wel over, maar dan moeten jullie de materialen leveren’”. Zo ontstonden de eerste kleedkamers van ZVV, waar gedoucht werd met teiltjes.

Er werden allerlei acties bedacht om geld op te halen voor de club. Zoals een wedstrijd waarbij iedereen verkleed was. “Druk dat het was en dat leverde zo ongelofelijk veel geld op. Al het drinken dat we verkochten was helemaal uitverkocht,” vertelt mevrouw Esselink.


Geen bestuur
Een voetbalvereniging ging er in die tijd heel anders aan toe; hele families waren betrokken bij de club. Een bestuur was er wel, maar op een beruchte ledenvergadering kwamen zij niet opdagen. “Alleen Gerrit de Graaf was er. Toen zijn ik, Wim Scholten en Andries de Wilde het bestuur in gestapt.”
Wat achteraf een historisch moment was voor ZVV’56; “Als wij niet waren ingestapt had ZVV’56 nu denk ik niet meer bestaan”, sluit meneer Esselink af.

Bart Esselink nogmaals gefeliciteerd met het 65-jarige jubileum en bedankt voor alles wat jullie en de rest van de vrijwilligers voor onze club hebben gedaan.